Poczekalnia (2015)

Projekt Poczekalnia skupia swoją uwagę na wnętrzu pomieszczenia, w którym spędzają czas rodziny skazanych kobiet w oczekiwaniu na widzenie. Wnętrze jest ciasne i przygnębiające, dlatego pojawił się pomysł aby je ulepszyć i w minimalnym chociaż stopniu przystosować do potrzeb czekających. Pomysł zakłada zaangażowanie skazanych kobiet w proces projektowy, co ma wymiar gestu ze strony osadzonych w kierunku „zaproszonych gości”. Warsztaty zostały przeprowadzone przez Elizę Proszczuk i Kamilę Szejnoch oraz zaproszoną do współpracy Paulinę Tumiel. Zajęcia rozpoczęły się teoretycznym wstępem, przygotowanym przez projektantów wnętrz Jarosława Malickiego i Paulinę Tumiel, którzy opowiedzieli i pokazali na czym polega ich praca i jakimi metodami osiągnąć można pożądane efekty funkcjonalne i estetyczne. Następnie warsztaty przeszły w fazę praktyczną, gdzie uczestniczki miały za zadanie zaproponować wygląd poczekalni i zaprezentować to w formie kolaży i rysunków. Pomysły mogły mieć formę „życzeniową”, jednak docelowo efektem pracy miał być możliwy do realizacji projekt dla przestrzeni poczekalni. Powstał on na zasadzie wyboru najciekawszych pomysłów i grupowego kompromisu. Wizualizacja i szczegółowe rozwiązania postały pod czujnym okiem Pauliny Tumiel, a sam projekt został wcielony w życie.

Autor: Eliza Proszczuk, Kamila Szejnoch

Współpraca: Paulina Tumiel, Fundacja Sławek

Technika: Projekt społeczny, (warsztaty, opracowania wnętrz)

Wystawa: zbiorowa, Parole! X European Exhibition , Widzenia, Fundacja Sławek

Miejsce: Warszawa – Stacja Muranów, Bruksela – Munpunt

Rok: 2015